تاریخچه پیدایش جوراب (قسمت اول)
جوراب پوششی برای پوشاندن و گرم نگه داشتن پاها است. جوراب انواع متعددی دارد و با جنس های مختلف بسیار زیاد مانند : جوراب ساق بلند، جوراب ساق کوتاه و جورابهای مچی و همچنین جورابهای کالج و در جنس‌های نخ پنبه و …. تهیه میشود.جوراب در زبان انگلیسی SOCK نامیده میشود.
اولین پیدایش جوراب در جهان:
اولین پیدایش جوراب‌ها که امروزه به پا میکنیم و از انها استفاده میکنیم مربوط به سال ۲۵۰ تا ۴۲۰ بعد از میلاد مسیح وکنار رود نیل در مصر و در یونان باستان است. مردان کارگر و برده‌ها در دوران یونان و در مصر باستان جورابهای بلندی می‌پوشیدند و زنان رومی در خانه‌های خود نوعی جوراب های ساق کوتاه به پا می کردند.
جورابهای نخی کوتاه و یا ابریشمی هم سال های زیادی در کشور های چین و ژاپن استفاده میشد.
جورابهای ساق کوتاه در قرن دوازدهم در اروپا به جورابهای ساق بلند تبدیل شد. در ان سالها مردان جوراب های بسیار تنگی می‌پوشیدند که از کمر تا پایین پا های ان هارا می پوشاند، مانند ساق‌های امروزی. زنان هم جورابهای بلندی می‌پوشیدند که در زانو با کش جوراب نگه داشته میشد.در قرن نوزدهم جورابهای نخی ساخته شده با ماشین، در دسترس خانم‌ها قرار گرفت .
بعد از سال ۱۵۴۵ جورابهای ساق بلند کش بافت وارد بازار مد شد که معمولاً درزهای آن با طرح‌های ابریشمی بسیار زیباو پرکار تزئین شد.
پیدایش جوراب در ایران:
زمانی که ناصرالدین‌شاه به کشورانگلستان درسال ۱۳۰۶سفر کرد، به عنوان سوغاتی برای همسران خوداز شهر براد فوردانگلیس، جوراب را وارد ایران کرد .
بعد از گذشت چندین سال و با استفاده متداول مردم از جوراب این کالا کم کم برای استفاده ی قشر پایین جامعه وارد بازار شد. و همه گان به جای تولید و بافتن جوراب بعد از کلی زحمت کالایی آماده تهیه میکردند.
اولین جوراب هایی که در یونان باستان به تولید رسیده است، از موی حیوانات بوده و درقرن 8 میلادی در این کشور وارد شد، افراد این کشور جوراب هایی به پا میکردند که از موی حیوانات تهیه میشود و بافت این جوراب ها هم به چرخه ی اقتصادی کمک و هم کار همگان را از بافت این کالا راحت نموده است.
تاریخچه‌ی اولین مرکز جوراب بافی در ایران:
در زمان بسیار قدیم کارخانه‌ها و یا کارگاه‌های جوراب بافی وجود نداشت، و به همین دلیل این پوشش و یا جنس را خانم‌های خانه برای افراد خانه با استفاده از پشم حیوانات که به نخ تبدیل میکردند و با استفاده از ان نخ و یا پارچه جوراب را تهیه و یا می‌بافتند.
اولین کارخانه‌ی تولیدی جوراب در این کشور در سال 1333 توسط فردی به نام خلیل رحیمی افتتاح شد.
درسال 1345 ماشین های جوراب بافی چینی وارد ایران شد که سالها بعد واردات دستگاهای جوراب بافی قطع شد و تولیدات ماشین آلات جوراب بافی داخلی در ایران آغاز شد.
دستگاها شروع به کار و تولید جوراب کردند.
و بعد از مدتها افراد این کشور دارای کالایی با تولید و جنس داخلی داشتند.
